monumenta.ch > Lucanus > sectio 240 > sectio 878 > 55 > sectio 371 > sectio 567 > sectio 288 > sectio 259 > sectio 747 > csg213.41 > 5 > 15 > sectio 378 > sectio 158 > sectio 190 > sectio 16 > sectio 316 > sectio 568 > sectio 120 > sectio > 24 > {h} > sectio 19 > sectio 147 > sectio 176 > sectio > sectio 465 > sectio 393 > sectio 174 > 32 > sectio 786 > sectio 447 > sectio 383 > sectio 776 > ad Romanos, 11 > csg213.55 > sectio 524 > INCIPIUNT CAPITULA LIBRI [ Al. tacet Libri]. > sectio 1054 > sectio 880 > sectio 217 > sectio 669 > sectio 219 > sectio 849 > sectio > 14 > 4 > 12 > 1 > 1 > sectio 282 > sectio 295 > sectio 485 > sectio 336 > 22 > sectio 697 > bnf5920.130 > sectio 537 > sectio 47 > sectio 905 > sectio 371 > sectio 932 > sectio 200 > sectio 241 > sectio > sectio 105 > sectio 343 > sectio 328 > sectio 340 > sectio 137 > csg214.12 > sectio 300 > mensibus 8). > sectio 858 > sectio 525 > sectio 945 > sectio 14 > 4 > sectio 345 > 2 > sectio > sectio 617 > sectio 565 > sectio > sectio 1059 > sectio 466 > sectio 816 > sectio 633 > sectio 187 > sectio 251 > 48 > csg214.31 > sectio 373 > sectio 229 > 35 > sectio 1014 > 14 > sectio 925 > sectio 10 > sectio 106 > 4 > sectio 642 > sectio 18 > sectio 539 > sectio > sectio 230 > sectio 532 > sectio 705 > sectio 898 > sectio 123 > sectio 438 > sectio 991 > 1
>>> Gregorius Turonensis, Historiae, 10, II De reditu Griponis legati ab imperatore Mauricio.
I De Gregorio papa Romano. HIDE LINKS TO MANUSCRIPTS
1 Anno igitur quinto decimo Childeberthi regis diaconus noster ab urbe Roma sanctorum cum pigneribus veniens, sic retulit, quod anno superiore, mense nono, tanta inundatio Tiberis fluvius Romam urbem obtexerit, ut aedes antiquae deruerent, horrea etiam eclesiae subversa sint, in quibus nonnulla milia modiorum tritici periere. 2 Multitudo etiam serpentium cum magno dracone in modo trabis validae per huius fluvii alveum in mare discendit; sed suffocatae bestiae inter salsos maris turbidi fluctus et litori eiectae sunt. Subsecuta est de vestigio cladis, quam inguinariam vocant. Nam medio mense XI. adveniens, primum omnium iuxta illud, quod in Ezechiel profeta legitur: A sanctoario meo incipite, Pelagium papam perculit et sine mora etinxit. 3 Quo defuncto, magna stragis populi de hoc morbo facta est. Sed quia eclesia Dei absque rectorem esse non poterat, Gregorium diaconem plebs omnis elegit. Hic enim bnf5920.59 r de senatoribus primis, ab adulescentia devotus Deo, in rebus propriis sex in Sicilia monasteria congregavit, septimum infra urbis Romae muros instituit; quibus tantum delegans terrarum copiam, quantum ad victum cotidianum praebendum sufficeret, reliqua vindedit cum omni praesidio domus ac pauperibus erogavit; et qui ante syrico contextu ac gemmis micantibus solitus erat per urbem procedere trabeatus, nunc vili contectus vestitu, ad altaris dominici ministerium consecratur septimusque levita ad adiutorium papae adsciscitur. 4 Tantaque ei abstenentia in cibis, vigilantia in orationibus, strinuetas in ieiuniis erat, ut, infirmato sthomaco, vix consistere possit. Litteris grammaticis dialecticisque ac rethoricis ita est institutus, ut nulli in Urbe ipsa putaretur esse secundus; hoc apicem adtentius fugire temptans, ne, quod prius abicerat, rursum ei in saeculo de adepto honore iactantia quaedam subriperit. 5 Unde factum est, ut epistulam ad imperatorem Mauricium dirigeret, cuius filium ex lavacro sancto susciperat, coniurans et multa praece deposcens, ne umquam consensum praeberet populis, ut hunc huius honoris gloria sublimaret. Sed praefectus urbis Romae Germanus eius anticipavit nuntium, et conpraehensum, disruptis epistulis, consensum, quod populus fecerat, imperatori direxit. 6 At ille gratias Deo agens pro amicitia diaconi, quod repperisset locum honoris eius, data praeceptione, ipsum iussit institui. Cumque in hoc restaret, ut benediceretur, et lues populum devastaret, verbum ad plebem pro agenda paenitentia in hoc modo exorsus est: ORATIO GREGORII PAPAE AD PLEBEM. Oportet, fratres karissimi, ut flagella Dei, quae metuere ventura debuemus, saltim praesentia et experta timeamus. 7 Conversionis nobis aditum dolor aperiat, et cordis nostri duritiam ipsa quam patimur poena dissolvat; ut enim profeta teste praedictum est, 'pervenit gladius usque ad animam'. Ecce! etenim cuncta plebs caelestis irae mucrone percutitur, et repentina singuli caede vastantur; nec langor mortem praevenit, sed langoris moras, ut cernitis, mors praecurrit. 8 Percussus quisque ante rapitur, quam ad lamenta paenitentiae convertatur. Pensate ergo, qualis ad conspectum districti Iudicis pervenit, cui non vacat flere quod fecit. Habitatores quique non ex parte subtrahuntur, sed pariter corruunt; domus vacuae relinquuntur, filiorum funera parentes aspiciunt, et sui eos ad interitum heredes praecedunt. 9 Unusquisque ergo nostrum ad paenitentiae lamenta confugiat, dum flere ante percussionem vacat. Revocemus ante oculos mentis, quicquid errando commisimus, et quod nequiter egimus, flendo puniamus. 'Praeveniamus bnf5920.59 v faciem eius in confessionem', et sicut profeta ammonet: 'Levemus corda nostra cum manibus ad Deum'. 10 Ad Deum quippe corda cum manibus levare est orationis nostrae studium cum merito bonae operationis eregere. Dat profecto, dat tremore nostro fiduciam, qui per profetam clamat: 'Nolo mortem peccatoris, sed ut convertatur et vivat'. Nullus autem de iniquitatum suarum inmanitate disperet; veternosas namque Ninnivitarum culpas triduana paenitentia abstersit, et conversus latro vitae praemia etiam in ipsa sententia suae mortis emeruit. 11 Mutemus igitur corda et praesumamus nos iam percepisse, quod petimus. Citius ad praecem iudex flectitur, si a pravitate sua petitur corrigatur. Imminente ergo tantae animadversionis gladio, nos inportunis fletibus insistamus. Ea namque, quae ingrata esse hominibus inportunitas solet, iudicio veritatis placet, quia pius ac misericors Deus vult a se praecibus veniam exigi, qui quantum meremur non vult irasci. 12 Hinc etenim per psalmistam dicit: 'Invoca me in die tribulationis tuae et eripiam te, et magnificabis me'. Ipse ergo sibi testes est, quia invocantibus miserere desiderat, qui ammonet, ut invocetur. Proinde, fratres karissimi, contrito corde et correctis operibus, ab ipso feriae quartae dilucolo septiformis laetaniae iuxta distributionem inferius designatam devota ad lacrimas mente veniamus, ut districtus iudex, cum culpas nostras nos punire considerat, ipse a sententia propositae damnationis parcat. 13 Clerus igitur egrediatur ab eclesia sanctorum martyrum Cosmae et Damiani cum praesbyteris regionis sextae. Omnes vero abbatis cum monachis suis ab eclesia sanctorum martyrum Protasi et Gervasi cum praesbyteris regionis quartae. Omnes abbatissae cum congregationibus suis egrediantur ab eclesia sanctorum martyrum Marcellini et Petri cum praesbyteris regionis primae. 14 Omnes infantes ab eclesia sanctorum martyrum Iohannis et Pauli cum praesbyteris regionis secundae. Omnes vero laici ab eclesia sancti protomartyris Stephani cum praesbyteris regionis septimae. Omnes mulieres viduae ab eclesia sanctae Eufimiae cum praesbyteris regionis quintae. Omnes autem mulieres coniugatae egrediantur ab eclesia sancti martyris Clementis cum praesbyteris regionis tertiae, ut, de singulis eclesiis exeuntes cum praecibus ac lacrimis, ad beatae Mariae semper virginis genetricis domini nostri Iesu Christi basilicam congregemur, ut, ibi diutius cum fletu ac gemitu Domino supplicantes, peccatorum nostrorum veniam promerire valeamus. 15 Haec eo dicente, congregatis clericorum catervis, psallere iussit per triduum ac depraecare Domini misericordiam. De hora quoque tertia veniebant utrique chori psallentium ad eclesiam, clamantes per plateas urbis Kyrie eleison. Asserebat autem bnf5920.60 r diaconus noster, qui aderat, in unius horae spatio, dum voces plebs ad Dominum supplicationis emisit, octoaginta homines ad terram conruisse et spiritum exalasse. 16 Sed non distitit sacerdos dandus praedicare populo, ne ab oratione cessarent. Ab hoc etiam diaconus noster reliquias sanctorum, ut diximus, sumpsit, dum adhuc in diaconato degeret. Cumque latibula fugae praepararet , capitur, trahitur et ad beati apostoli Petri basilica deducitur, ibique ad pontificalis gratiae officium consecratus, papa Urbis datus est. 17 Sed nec distetit diaconus noster, nisi ad episcopatum eius de Porto rediret et, qualiter ordinatus fuerit, praesenti contemplatione suspiceret.
bnf9765.98 cpl864.218
>>> Gregorius Turonensis, Historiae, 10, II De reditu Griponis legati ab imperatore Mauricio.
monumenta.ch > Lucanus > sectio 240 > sectio 878 > 55 > sectio 371 > sectio 567 > sectio 288 > sectio 259 > sectio 747 > csg213.41 > 5 > 15 > sectio 378 > sectio 158 > sectio 190 > sectio 16 > sectio 316 > sectio 568 > sectio 120 > sectio > 24 > {h} > sectio 19 > sectio 147 > sectio 176 > sectio > sectio 465 > sectio 393 > sectio 174 > 32 > sectio 786 > sectio 447 > sectio 383 > sectio 776 > ad Romanos, 11 > csg213.55 > sectio 524 > INCIPIUNT CAPITULA LIBRI [ Al. tacet Libri]. > sectio 1054 > sectio 880 > sectio 217 > sectio 669 > sectio 219 > sectio 849 > sectio > 14 > 4 > 12 > 1 > 1 > sectio 282 > sectio 295 > sectio 485 > sectio 336 > 22 > sectio 697 > bnf5920.130 > sectio 537 > sectio 47 > sectio 905 > sectio 371 > sectio 932 > sectio 200 > sectio 241 > sectio > sectio 105 > sectio 343 > sectio 328 > sectio 340 > sectio 137 > csg214.12 > sectio 300 > mensibus 8). > sectio 858 > sectio 525 > sectio 945 > sectio 14 > 4 > sectio 345 > 2 > sectio > sectio 617 > sectio 565 > sectio > sectio 1059 > sectio 466 > sectio 816 > sectio 633 > sectio 187 > sectio 251 > 48 > csg214.31 > sectio 373 > sectio 229 > 35 > sectio 1014 > 14 > sectio 925 > sectio 10 > sectio 106 > 4 > sectio 642 > sectio 18 > sectio 539 > sectio > sectio 230 > sectio 532 > sectio 705 > sectio 898 > sectio 123 > sectio 438 > sectio 991 > 1
© 2006 - 2024 Monumenta Informatik